donderdag 29 mei 2014

female version of Into The Wild


TRACKS
Na het zien van deze trailer wist ik: deze film MOET ik zien want (1) de muziek alleen al bezorgde me weer eens kippenvel (weer M83 natuurlijk) (2) de film is  á la Into the Wild, één van m'n favo films (3) maar dan een vrouwelijke versie (4) het is waargebeurd en (5) het speelt zich af in Australië. 
Reden genoeg dus om te gaan, en vanavond heb ik hem gezien in Lumière in Maastricht, wat trouwens ook mijn eerste keer was (shame on me), en zeker voor herhaling vatbaar.
En ja, Tracks is een dikke vette aanrader. Zoals ik al zei, het verhaal is vergelijkbaar met dat van Chris McCandless bij Into the Wild, maar nu gaat het over een vrouw die in haar eentje van de oostkust van Australië naar de westkust wil trekken door de Australische woestijn, met haar hond en een stel dromedarissen. 
De film is echt impressive, vooral omdat het gebaseerd is op een waargebeurd verhaal, namelijk dat van Robyn Davidson. Later kwam ik erachter dat zij er ook een boek over heeft geschreven, die ik waarschijnlijk nog wel eens ga lezen (nadat ik Into the Wild van Jon Krakauer uit heb, daar ben ik namelijk ook nog steeds in bezig - so much to do, so little time).
Robyn Davidson heeft haar verhaal geschreven aan de hand van foto's die gemaakt zijn door fotograaf Rick Smolan, voor National Geographic Magazine. 



Anyway, bring your asses over to the cinema.


tumblin' around

lazy day = tumblr day. gedachteloos scrollen op m'n dashboard, love it.

hier een paar van m'n favo pages(en m'n eigen ofcourse).





Volgens de statistieken van Tumblr zelf gaat 10% van mijn love uit naar deze pagina. Waarschijnlijk omdat het net zoals mijn eigen page, een mix is van random dingen, grafisch design, quotes, natuur, mode, fotografie, interieur etc. 



Deze page heb ik gevonden via een visitekaartje die ik kreeg in Berlijn afgelopen zomer, bij VOOstore van iemand die daar werkte. Het is een site van twee Denen die fotografie, gevonden op internet, willen delen met hun lezers.  Arty Farty.



White walls, wooden floors, sleek but cosy design. De omschrijving van Scandinavische interieur-stijl, en mijn stijl, haha. En deze tumblr staat er vol mee :)


en last but not least, mijn tumblr-friends:

dinsdag 13 mei 2014

city trip part 3: Budapest

Another month, another city. Dit keer Boedapest, en wel naar mijn vriendinnetje Jalou. Na 3 maandjes ein-de-lijk weer herenigd. Vijf dagen ging ik bij haar op bezoek, en het waren vijf dagen vol eten, drinken, chillen, stappen, nog meer eten en nog veel meer drinken. Sightseeing, daar deden we niet aan (vandaar ook de niet-cultureel verantwoorde foto's, haha). Omdat ik al eens in Boedapest was geweest, konden we dit gedeelte skippen. Fijn voor Jalou, zodat ze niet voor de 2859864e keer hetzelfde toeristische rondje hoefde te maken, en fijn voor mij want zo konden we tot het uiterste gaan met feesten, eten, drinken en een beetje winkelen. En of we dat ook hebben gedaan. Eén groot voordeel aan Boedapest: alles is cheap. ALLES. We konden twee keer per dag uiteten, voor in totaal misschien 20 euro. Bier? Nog geen euro voor 'n halve liter. Gin-tonic? Hooguit 1,70. Dat heeft ons wel wat mooie avondjes bezorgd. Van Morrison's, een bar vooral bedoeld om je vol te gooien met bier, tot Fogas, een grote tent met deephouse/indierock/house/DnB, tot A38, een boot in de Donau waar vette feestjes worden gehouden. Vooral die laatste was erg nice. Jalou had een mooi feestje uitgekozen van een of andere dj die we nog niet kenden van Life and Death/Innervisions, redelijk veelbelovend dus. En dat was het ook. Perfecte muziek, chille sfeer, en de locatie op zich was al heel wat. Kortom een mooie avond. Een andere grote bezigheid van ons was uiteten. Een laat ontbijtje, een 3 gangen lunch, een gezellig dinertje met z'n allen, het kon allemaal. Wat ik toch wel mis hier in Tilburg (en al helemaal back home in Limburg) zijn die kleine, aparte, 'jonge' eettentjes/barretjes waar je vaak superlekker (en gezond) kunt eten en drinken voor niet al te veel geld, en toch anders zijn dan standaard eetcafés en restaurants. Zo zijn wij bij een klein, knus en gezellig vegetarisch restaurantje gaan eten, waar je op kussens kunt chillen en 100% vegetarische, helemaal zelf bereide gerechten kunt eten. Of een theehuis, waarbij je als het ware eerst allerlei trapjes op en af moet en waar je allemaal afgezonderde kleine knusse hoekjes hebt met overal kussentjes waar je dus ook op de grond zit, met je schoenen uit (echt wat voor mij, met m'n voeten fobie). Zo brachten wij onze dagen dus vooral door, lekker eten en drinken buiten de deur, en dat tot in de late (of vroege) uurtjes. Daarbij heb ik ook de nodige leuke mensen leren kennen, en nu ik ondertussen al twee keer kennis heb mogen maken met de Erasmus-lifestule begint het bij mij ook langzaam te kriebelen. Who knows :)