donderdag 29 mei 2014

female version of Into The Wild


TRACKS
Na het zien van deze trailer wist ik: deze film MOET ik zien want (1) de muziek alleen al bezorgde me weer eens kippenvel (weer M83 natuurlijk) (2) de film is  á la Into the Wild, één van m'n favo films (3) maar dan een vrouwelijke versie (4) het is waargebeurd en (5) het speelt zich af in Australië. 
Reden genoeg dus om te gaan, en vanavond heb ik hem gezien in Lumière in Maastricht, wat trouwens ook mijn eerste keer was (shame on me), en zeker voor herhaling vatbaar.
En ja, Tracks is een dikke vette aanrader. Zoals ik al zei, het verhaal is vergelijkbaar met dat van Chris McCandless bij Into the Wild, maar nu gaat het over een vrouw die in haar eentje van de oostkust van Australië naar de westkust wil trekken door de Australische woestijn, met haar hond en een stel dromedarissen. 
De film is echt impressive, vooral omdat het gebaseerd is op een waargebeurd verhaal, namelijk dat van Robyn Davidson. Later kwam ik erachter dat zij er ook een boek over heeft geschreven, die ik waarschijnlijk nog wel eens ga lezen (nadat ik Into the Wild van Jon Krakauer uit heb, daar ben ik namelijk ook nog steeds in bezig - so much to do, so little time).
Robyn Davidson heeft haar verhaal geschreven aan de hand van foto's die gemaakt zijn door fotograaf Rick Smolan, voor National Geographic Magazine. 



Anyway, bring your asses over to the cinema.


tumblin' around

lazy day = tumblr day. gedachteloos scrollen op m'n dashboard, love it.

hier een paar van m'n favo pages(en m'n eigen ofcourse).





Volgens de statistieken van Tumblr zelf gaat 10% van mijn love uit naar deze pagina. Waarschijnlijk omdat het net zoals mijn eigen page, een mix is van random dingen, grafisch design, quotes, natuur, mode, fotografie, interieur etc. 



Deze page heb ik gevonden via een visitekaartje die ik kreeg in Berlijn afgelopen zomer, bij VOOstore van iemand die daar werkte. Het is een site van twee Denen die fotografie, gevonden op internet, willen delen met hun lezers.  Arty Farty.



White walls, wooden floors, sleek but cosy design. De omschrijving van Scandinavische interieur-stijl, en mijn stijl, haha. En deze tumblr staat er vol mee :)


en last but not least, mijn tumblr-friends:

dinsdag 13 mei 2014

city trip part 3: Budapest

Another month, another city. Dit keer Boedapest, en wel naar mijn vriendinnetje Jalou. Na 3 maandjes ein-de-lijk weer herenigd. Vijf dagen ging ik bij haar op bezoek, en het waren vijf dagen vol eten, drinken, chillen, stappen, nog meer eten en nog veel meer drinken. Sightseeing, daar deden we niet aan (vandaar ook de niet-cultureel verantwoorde foto's, haha). Omdat ik al eens in Boedapest was geweest, konden we dit gedeelte skippen. Fijn voor Jalou, zodat ze niet voor de 2859864e keer hetzelfde toeristische rondje hoefde te maken, en fijn voor mij want zo konden we tot het uiterste gaan met feesten, eten, drinken en een beetje winkelen. En of we dat ook hebben gedaan. Eén groot voordeel aan Boedapest: alles is cheap. ALLES. We konden twee keer per dag uiteten, voor in totaal misschien 20 euro. Bier? Nog geen euro voor 'n halve liter. Gin-tonic? Hooguit 1,70. Dat heeft ons wel wat mooie avondjes bezorgd. Van Morrison's, een bar vooral bedoeld om je vol te gooien met bier, tot Fogas, een grote tent met deephouse/indierock/house/DnB, tot A38, een boot in de Donau waar vette feestjes worden gehouden. Vooral die laatste was erg nice. Jalou had een mooi feestje uitgekozen van een of andere dj die we nog niet kenden van Life and Death/Innervisions, redelijk veelbelovend dus. En dat was het ook. Perfecte muziek, chille sfeer, en de locatie op zich was al heel wat. Kortom een mooie avond. Een andere grote bezigheid van ons was uiteten. Een laat ontbijtje, een 3 gangen lunch, een gezellig dinertje met z'n allen, het kon allemaal. Wat ik toch wel mis hier in Tilburg (en al helemaal back home in Limburg) zijn die kleine, aparte, 'jonge' eettentjes/barretjes waar je vaak superlekker (en gezond) kunt eten en drinken voor niet al te veel geld, en toch anders zijn dan standaard eetcafés en restaurants. Zo zijn wij bij een klein, knus en gezellig vegetarisch restaurantje gaan eten, waar je op kussens kunt chillen en 100% vegetarische, helemaal zelf bereide gerechten kunt eten. Of een theehuis, waarbij je als het ware eerst allerlei trapjes op en af moet en waar je allemaal afgezonderde kleine knusse hoekjes hebt met overal kussentjes waar je dus ook op de grond zit, met je schoenen uit (echt wat voor mij, met m'n voeten fobie). Zo brachten wij onze dagen dus vooral door, lekker eten en drinken buiten de deur, en dat tot in de late (of vroege) uurtjes. Daarbij heb ik ook de nodige leuke mensen leren kennen, en nu ik ondertussen al twee keer kennis heb mogen maken met de Erasmus-lifestule begint het bij mij ook langzaam te kriebelen. Who knows :)








vrijdag 25 april 2014

Festival feelings

COACHELLA 2014, it's a wrap. 2 weekenden lang, de BESTE acts ever. Outkast, MGMT, Bonobo, Washed Out, Arcade Fire, Darkside,  zo ongeveer mijn hele iPod komt overeen met die line up.  Een paradijs onder de festivals dus, en oooooit zal ook ik daar tussen alle festivalgangers staan in Indio, California. Ooit. Maar voor nu blijft het nog even bij wegdromen met youtube-video's, dus hier 'n paar mijn favo's (die ik kon vinden in high quality, aangezien de meeste artiesten geen video's vrijgeven) 






Ook best bijzonder: Young & Sick, een (Limburgse!) jonge muzikant en grafisch ontwerper, stond dit jaar als een van de 3 Nederlandse acts op Coachella. Daarnaast stond hij ook op SXSW, wat pas zijn 4e keer was dat hij live optrad voor publiek.an  
Zijn muziek wordt omschreven als 'soulvolle R&B', en ikzelf vergelijk hem een beetje met Chet Faker.  
Zijn grafische achtergrond heeft ook duidelijk z'n voordelen in de muziekwereld. Hij heeft albumhoezen ontworpen voor o.a. Foster the People en Maroon 5 en maakt zijn eigen videoclips. 





donderdag 24 april 2014

5 days in Copenhagen

Ongeveer twee weken geleden rond deze tijd lag ik, samen met Sam en Nikki, nog in coma in Sam's appartement in Kopenhagen. Het enige wat we tot nu toe hadden gedaan vanaf het moment dat we daar aankomen, was zuipen zuipen zuipen. Wat ons een mooie avond heeft gebracht :) We zijn naar Drone geweest, een kleine donkere bar waar vooral muziek uit de 70's en 80's werd gedraaid (Sex Pistols, The Ramones, etc.). De muziek was dus erg fijn, de shots vloeiden rijkelijk, de mensen waren chill, en wij dus tevreden

Copenhagen streets
Siem & Sam, Nyhavn
Dag 2 bestond daarom eigenlijk vooral uit uitbrakken en chillen, waardoor we veeeel te laat de stad in gingen. Superdom dus, want de winkels gingen dicht, en als er iets gewoon geweldig is aan Kopenhagen zijn het de winkels. Van Weekday  en & Other Stories tot de vetste sneakerwinkels (Naked, voor vrouwen!!) en interieurzaken. Echt een stad naar mijn hart, wat winkels betreft dan. Uiteindelijk zijn we maar weer gaan eten en drinken, wat we voor mijn gevoel het meeste hebben gedaan dit weekend. Eerst bij The Log Lady, een klein, donker en knus café waarbij het lijkt alsof je bij iemand thuis in de woonkamer zit. Very cosy. Daarna hebben we echt geweldige burgers gegeten bij Halifax, waar duidelijk Amerikaanse maatstaven gelden wat hoeveelheid betreft. FOODCOMAAAA, Nikki en ik zijn thuis gaan pitten en Sam ging Simone ophalen van het station, en daarna zouden we uitgaan met z'n allen.

Na een indrink-singalong-sessie en lange tocht over straat kwamen we aan bij Cosy, een gaybar die alles behalve gay was. Ik denk dat zo'n 80% zo hetero was als ik weet niet wat. Ook hier werden de nodige alcoholische drankjes genuttigd  (lees: gestolen, want hallo, we zijn nog steeds in het dure Denemarken). Wederom een geweldige avond met Siem, Nik, Sam & haar Erasmus friends. 

Sam, Alex, Nik & ik - after Cosy, 7 am.
Wat ik ook zeker even moet vermelden, is het bezoekje van Simone en mij aan Christiania, een 'onafhankelijk' wijkje in Kopenhagen bewoond door hippies, en de enige plek buiten Nederland waar hasj & wiet 'legaal' is. Nou wij kwamen daar dus aan, als twee onwetende meisjes (zonder onze Sam), heel nieuwsgierig hoe het er daar aan toe ging, en het was BIZAR. Vanaf het moment dat wij daar als het ware binnenstapten, was de sfeer heel erg gespannen, je voelde gewoon dat je iets deed wat eigenlijk verboden was. Iedereen liep heel gehaast, niemand lachte of was echt vrolijk, en ik had het gevoel dat ik enorm werd bekeken door de mensen van daar, als een of andere belachelijke toerist (ik had in de tussentijd maar even mijn camera afgedaan). Als eerste wilden we een beetje rondlopen en kijken wat er te zien was, en ik voelde me alles behalve op m'n gemak haha. Overal liepen kerels met bivakmutsen en zonnebrillen die ons eng aankeken (leek het), en ik wist gewoon niet hoe ik me moest gedragen. Toen Simone en ik eindelijk ergens chill gingen zitten, vroegen we aan een stel Denen of zij ons het hele principe uit konden leggen van Christiania, aangezien het voor ons Nederlanders dus vrijwel normaal is om gewoon even de shop in te lopen en een joint op te steken. Zij vertelden ons dat er een paar weken geleden een inval was geweest van de Deense politie, wat de gespannen sfeer verklaarde, en waarom die mannetjes allemaal bivakmutsen droegen. Normaal zou het dus een chille spot moeten zijn waar mensen met mooi weer gezellig om een kampvuurtje joints roken en biertjes drinken. Zeker een excuus om nog een keer terug te gaan naar Kopenhagen. 


O. En dan iets wat ik al die 5 dagen met open ogen heb bewonderd: DE MENSEN. Echt, dat Deense volk, ik keek mijn ogen uit. Hier een paar feitjes op een rij:
1. Iedereen, maar dan ook IEDEREEN is zoooo knap. alle vooroordelen/stereotypen kloppen 100%.
2. Om maar over de kledingstijl te zwijgen, halleluja.
3. Het lijkt wel of er alleen maar jonge mensen (16-40 jaar) rondlopen in Kopenhagen.
4. Ze hebben hier niet gehoord van schuiven, of rechts lopen op straat. Heel irritant.
5. Denen zijn serieus. Je ziet ze niet snel in het openbaar lachen of gek doen (vraag me af wat ze van ons gedacht hebben)
6. Je ziet heel veel jonge gezinnen. Hippe vaders en moeders met kinderwagens en kleine kindertjes in (tuurlijk) hippe, te schattige babykleertjes en kleine sneakertjes.
7. De mensen zijn niet in hokjes te plaatsen. Niet omdat ze allemaal zo anders zijn, maar het lijkt alsof ze zich  qua stijl allemaal houden aan een Deense standaard, en binnen die standaard zich dan onderscheiden. Je kunt dus niet zeggen die is een hipster, die is alternatief, dat is een skater. Nee, gewoon één groot hokje, waarin ze toch stuk voor stuk een vette stijl hebben, allemaal op de Deense manier.


Kopenhagen, until we meet again!

dinsdag 8 april 2014

anno 2014

We meet someone and we love them quickly. These days, love is quick to get and even faster to lose. Blame it on the loneliness maybe. It's the cell phones and the keyboards and the jobs and the webcams and the missed connections and all of the other things that prevent us from actually being with someone, nestled in their nook, and rubbing their skin. So when we get a glimmer of stability, when we are able to see the nook and lazy sunday breakfasts and vacations and meeting the parents, we seize it. We tell our friends over drinks that this person might be the one and then we show them the text messages that support that idea. "No, but like, did you read that text? We're getting married, obviously." We consume people too quickly. We don't take time to chew and break it down, and then we act surprised when we get stomachaches. Today we fall in love more than ever but we have nothing to show it. Maybe a text, maybe a picture of a hard cock, a collection of their favorite songs. Surface stuff. The guts of a person is left with them. We never saw it anyway.
Ryan O'Connell 



 
 

zaterdag 29 maart 2014

Daytrip to London



 The London Eye


The Big Ben

Het was vroeg

Nikki

Subway

Camden Station
 Camden Market

Nikki

Oxford Circus

Big Ben 



Regent Park